Surfen (les 1)

WAT EEN AANRADER!

Zondag 2 augustus was het dan zover; m’n eerste (golf)surfles (@Surfana Zandvoort)! Ik wilde dit al tijden / meerdere zomers maar op de één of andere manier kwam het er niet van. Eerder heb ik wel eens een kitesurfles gehad maar hier had ik destijds iets te weinig energie voor waardoor het niet helemaal een succes was.

Ik had een lesje geboekt voor 09.30 uur; mooi op tijd. Op de fiets heen merkte ik al dat er behoorlijk wat wind stond. COOL! We waren met z’n vieren. De ‘surfcoach’ was een typische ‘surfdude’ (incl. dreadlocks); I love it. Het begon met uitleg over de zee, golven en zandbanken. Daarna een uitleg van het board en vervolgens het water in. Wauw! Ik vond het meteen fantastisch. Door het wetsuit voel je echt de kou niet (ik had het uit het water kouder dan erin) en ik merkte nu ook niks van dat zoute water. Ik kon kopje onder nog wel eens heftig vinden maar zo ervaarde ik dat nu helemaal niet. We gingen een stukje verder het water in; bij de tweede zandbank. Kijken naar de golf, eentje uitkiezen, op je bord gaan liggen, peddelen en je vervolgens mee laten voeren. Het ging heel goed; elke golf die ik pakte was goed en ik bleef op het board liggen.

Het peddelen was wel echt zwaar; dit kwam volgens de coach omdat je deze beweging nooit maakt en is een kwestie van veel doen.

Toen even het water uit en nog wat uitleg; dit keer over het (gaan) staan. We oefenden dit met een kruis in het zand. Je achterste been naar je knie brengen en vervolgens je voorste been naar voren. Al vrij snel het water weer in. Nu ging het voor geen meter. Echt interessant; denk omdat m’n hoofd nu ineens ook mee deed. Ik vond het nu ook veel moeilijker om te bepalen welke golf ik moest pakken. Wanneer ik er eentje pakte (die goed bleek te zijn) dacht ik alleen maar ‘ow nee, ik ben te laat’ en ‘ik kan het niet’. Dat werkt natuurlijk niet. Staan leek m’n lichaam ook niet te willen. Hij noemde dat ik voordat ik een golf pak nog één keer goed moet ademen om er daarna ook echt voor te gaan. Dat merkte ik ook wel; het is all-in of niet. Twijfelen/half is killing en gaat sowieso mis. Op een gegeven moment dobberde ik wel heel lang; een combinatie van dankbaarheid voor de zee / moeder aarde (call me zweverig maar zo voelt het voor mij dan echt; ‘onderdeel van’) en twijfelen. Ach, ik ben en blijf een dromer. Nu ik dit type besef ik dat ik dat nog meer mag accepteren. Dat is oké; zeker tijdens een hobby activiteit in het weekend wat vooral en alleen maar leuk hoeft te zijn. Niks meer en niks minder en dus helemaal naar mijn wensen in te vullen.

Wel echt mooi om te zien hoe je karaktereigenschappen meteen terug te zien zijn. De laatste tip die ik kreeg was liggend op het board alvast inbeelden hoe ik ga staan, welke stappen ik hiervoor moet volgen. Dit en JUSTDOIT neem ik mee naar les 2 (ik heb een 3-rittenkaart gekocht en daar heb ik helemaal geen spijt van).

Zoals voor mij inmiddels voor alles in het leven laat surfen goed zien hoe belangrijk voelen en contact met je lichaam is. Zodra je hoofd zich ermee bemoeit gaat het mis (en is er iets anders, in dit geval een golf, sterker dan jij).

Wel kan ik het nu zien als oefening. Ik heb het toch maar mooi gedaan, vond het fantastisch en doe het voor de leuk. Ik hoef niet een bepaald doel te bereiken. Wat een verademing om dingen op die manier te benaderen.

Heb jij al eens gesurft?
Wat vond je ervan?
Zou je meteen de eerste keer willen staan of mag je oefenen en leren van jezelf?

Meer over les 2 kun je hier lezen.

Liefs ❤️